gidebiliriz

aklıma geldi.
suratımı asarak, ben burada yaşamak is te mi yo rum lu üstü basılı kavgalarla taşındığımız evden; pencere pervazına harfler kazıyarak, odaların kapılarına sarılıp mecalim kalmayana dek ağlayarak ayrıldım. sonraki eve asık surat ve şiş gözlerle. sonra başka pervazlar, başka kapılar.

bu, aşağı yukarı hayatım.