her şey değişir: http://klasor.tumblr.com

and the story goes like this

pazar günü sabah telefon ekranında babacım yazısını görerek uyandım çünkü annem pazar günü sabah babamın telefonundan beni aradı.
pazartesi günü akşamüstü fotoğrafçıdan aldığım zarftan babamın fotoğrafı çıktı çünkü hatırlayamadığım bir akşamüstü babamın fotoğrafını çektim.

istemediğim hiçbir şeyi yapmadım. istediğim her şeyi yapamadım. *

3

Bazen Komyagin içinden şöyle düşünüyordu: Bir ya da iki ay sonra yeni bir hayata başlarım, resimleri bitiririm, şiirleri tamamlarım, dünya görüşümü baştan sona gözden geçiririm, dokümanları hale yola koyarım, düzgün bir işe girerim, örnek işçi olurum, bir kadın-arkadaş sever ve evlenirim... Bir-iki ay kadar sonra zamanın kendisinde de özel bir şey gerçekleşeceğini ve duraklayıp kendisini hareketinin içine alacağını umuyordu, oysa yıllar penceresinin önünden dur durak bilmeden, mutlu bir tesadüf denk gelmeksizin geçip gidiyordu. O zaman Komyagin yatağından kalkıyor ve polis dayanışma görevlisi sıfatıyla millete kalabalık mahallerde ceza kesmeye gidiyordu.

sf 69

mutlu moskova - andrey platonov

kıçlarımız aynıydı.

"........ Ölümden  korkuyordum. Ölümden o kadar korkuyordum ki belki de ölüyorsunuzdur diye, size bakamıyordum bile. Benim için ölmemenin, eğer bulabilirsem, bir... bir yolu olduğundan başka hiçbir şey düşünemiyordum. Fakat, sanki büyük bir yara varmış da kanıyormuş gibi, -sizinki gibi- hayat sürekli akıp gidiyordu. Fakat her şeyde bu vardı. Ve ben hiçbir şey, hiçbir şey yapmadım; sadece ölmenin korkusundan saklanmaya çalıştım. "

sf 131

en uzak sahil - ursula k. le guin